Zatrudnienie osoby młodej
Przepisy rozdziału czwartego działu dziewiątego kodeksu pracy, poświęconego szczególnym zasadom związanym z ochroną zdrowia młodocianego określają między innymi problematykę czasu pracy młodocianego. Zgodnie z nimi czas pracy osoby, która nie ukończyła 16 roku życia nie może przekroczyć 6 godzin na dobę, a osoby między 16 a 18 rokiem życia – 8 godzin na dobę.
Kodeks pracy nakłada na pracodawcę obowiązek wprowadzenia 30-minutowej, ciągłej przerwy w pracy wliczanej oczywiście do czasu pracy. Następuje ona wówczas, gdy dobowy wymiar czasu pracy młodocianego jest dłuższy niż 4,5 godziny.
Należy pamiętać, iż osoby młodej, nieletniej nie wolno zatrudniać w godzinach nadliczbowych ani w porze nocnej – jest to prawnie zabronione. Ponadto czas nieprzerwanego odpoczynku między pracą musi wynosić 14 godzin. Młodocianemu przysługuje też w każdym tygodniu prawo do co najmniej 48-godzinnego nieprzerwanego odpoczynku – z niedzielą włącznie. Nie może on też wykonywać prac, które związane są z nadmiernym wysiłkiem fizycznym, wymagających od niego niewygodnej pozycji, z narażeniem czynników chemicznych, pyłów, czynników fizycznych, substancji biologicznych lub gdy prace stwarzają zagrożenia wypadkowe.
Z kolei urlopy wypoczynkowe wynoszą 12 dni po przepracowaniu 6 miesięcy od rozpoczęcia pierwszej pracy. Po roku jest to już 26 dni. Młodocianemu, który uczęszcza do szkoły, pracodawca ma obowiązek udzielić urlopu w okresie ferii szkolnych.
Ponieważ nauka do 18 roku życia jest obowiązkowa, oznacza to, iż młody pracownik jest zobowiązany dokształcać się – uczęszczać do szkoły. Pracodawca z kolei ma obowiązek zwolnienia młodocianego od pracy na czas potrzebny do wzięcia udziału w zajęciach szkolnych.

Student na wydziale Prawa i Administracji Uniwersytetu im. Adama Mickiewicza w Poznaniu.